در این شهر قلعه‌های قدیمی و تاریخی از دوران قاجار و سنگ نوشته و کاروان سراهایی از صفویه، اشکانی و عهدهای قدیمی‌تر وجود دارد.

از مکان‌های بسیار زیبا و تاریخی فرخ شهر یا قهفرخ که از اهمیت ویژه‌ای نسبت به دیگر آثار برخوردار است، می‌توان به بنای عصارخانه صالحی اشاره کرد.

در گذشته عصارخانه محوطه‌ای بود که در وسط آن دو قطعه سنگ گرد بر روی هم قرار داشتند و این دو قطعه سنگ از یک طرف با اهرمی به یک چهارپا مانند الاغ و یا شتر متصل و عملیات روغن کشی از دانه‌های روغنی انجام می‌گرفت.

روغن بدست آمده در مصارفی همچون سوخت چراغ، مواد اولیه غذا و شیرینی پزی نیز استفاده می‌شده است، بر این اساس دانه‌هایی مانند برزک برای مصارف عمومی و سوختی و دانه‌هایی مانند کافشه برای مصرف خوراکی مورد استفاده بوده است.

عصارخانه‌ای صالحی میراث‌دار هنر و صنعت فرخ شهر 

عصارخانه‌ها(کارخانه‌های روغن کشی) در گذشته و حال روشنگر ویژگی‌هایی از اقتصاد، صنعت و کشاورزی مناطق اطراف خود بوده و جالب توجه‌ترین قسمت عصارخانه سطوح معماری آن و کیفیت ساختمانی این اثر است که از لحاظ انواع تیرها و سنگ‌هایی آن و نیز نحوه نصب آنها توجه هر بیننده‌ای را به  خود جلب می‌کند.

 بنای عصارخانه صالحی در ابتدای جاده ورودی شهر و بر روی صفه‎ای که در دامنه جنوبی تپه کلات ایجاد شده و در جاده کمربندی به سمت اصفهان و در جوار مزار عارف بزرگ ثابت علیشاه و شعرای بزرگی همچون امامی قهفرخی و آصف واقع شده است.

 عصارخانه صالحی در پای کوه و با تراشیدن بخشی از دامنه سنگی و صفه سازی اجرا شده و دیوار ضلع شمالی عصارخانه بخشی از بستر سنگی کوه است.

 این بنا 600 متر زیربنا دارد و سبک ساختمانی آن به شیوه معماری 100 تا 200 سال گذشته و به صورت طاق و گنبد ساخته شده است.

تمامی وسایل قدیمی روغن کشی دستی در این عصارخانه هم چنان در سلامت کامل قرار دارند.

وی با بیان اینکه این عصارخانه دارای سه فضای اصلی است، گفت: فضای میانی تیرپوش و ارتفاع هرچه به سمت شمال می‌رود کوتاه‌تر شده و دو تنه چنار 12 متری برای له کردن دانه‌ها در آن وجود دارد.

ردپای تاریخ صفویه در عصارخانه صالحی

 در بخش شرقی مواد اولیه و در بخش غربی سنگ‌های بزرگ عصاری وجود دارد که اهمیت و وجه امتیاز آن به واسطه سنگ‌های بی‌نظیر و بسیار زیبا و نفیس عصارخانه بزرگ در محل میدان میر اصفهان است که آن عصارخانه مربوط به دوران صفوی بوده و بعد از تخریب خریداری و به این محل آورده شده است.

در اطراف این سنگ، نقش برجسته بوته‌ای حجاری شده است که منحصر به این سنگ بی‌نظیر است، داخل دایره سنگی نیز حاشیه برجسته بسیار زیبا کنده کاری شده است.

تاریخ اتمام کنده‌کاری‌های سنگ این عصارخانه سال 1110هجری قمری نگاشته شده است.

عکاس:خانم فریبا کاظمیان